Skąd pochodzi słowo bank?

Słowo to pierwotnie pochodzi od łacińskiego słowa banco. Bardzo często, jeśli chcemy poznać dokładne pochodzenie tego słowa  wszystkie drogi prowadzą nas do włoskiego słowa banco oraz francuskiego słowa banque, które niezależnie od języka oznaczają blisko brzmiące słowa ławka, ława lub stół. 

Korzeni tego słowa można doszukiwać się u Fenicjan, którzy jako pierwsi zajmowali się pieniędzmi oraz ich wymianą na skalę zawodową. Wykładali na ławkach swoje pieniądze z różnych krajów, aby zachęcać przyjezdnych do różnego rodzaju transakcji. Ich również można doszukiwać się w renesansowych Włoszech, kiedy to na tych ławkach siadywali nie tylko kupcy, ale również bankierzy, handlarze i sędziowie. Bardzo często wśród nich znajdowali się złotnicy przekazujący dobra od jednych klientów do drugich. Ławki były ustawiane na ulicy, tak aby ludzie, którzy nie chcieli podróżować z cennymi kruszcami, mogli oddać lub wydać swoje skarby. Stąd również pochodzi koncepcja znanych ówcześnie banków. 

Co ciekawe słowo bankrut etymologicznie pochodzi od połączenia dwóch słów, które w różnych językach funkcjonują tak samo. Bankrut to połączenie dwóch słów bank i łacińskiego słowa rupt, czyli złamany. W znaczeniu dosłownym odnosi się to do osoby, która wymienia pieniądze, w przypadku, w którym stracił cały swój majątek. Handlarz łamał swoją ławkę na znak porażki. 

W kolejnym wpisie postaramy się zapoznać was ze skróconą historią bankowości w Polsce oraz Narodowym Bankiem Polskim. 

Źródła:

• https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/banki;3874100.html 
• https://historiemarki.pl/terminologia/czym-jest-bank/
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Bank
• https://www.treccani.it/vocabolario/banco/

________

Zapisz do newslettera i zyskaj 10% rabatu na wybrane produkty miesiąca:
https://numizmatyczny.com/newsletter