Do oszacowania rzadkości monety, bardzo ważną wręcz niezbędną informacją jest ilość monet, które znalazły się na samym początku w obiegu. Co ważne, współcześnie bite monety posiadają takie dane powszechnie dostępne, natomiast te starsze niestety nie. W celu oszacowania skali rzadkości monet emitowanych w  dawnych czasach kiedy takie katalogi praktycznie nie istniały, polski numizmatyk Emeryk Hutten-Czapski (1828–1896) w XIX wieku opracował i wprowadził do użytku skalę rzadkości monet wyrażoną symbolami od R, R1  do R8 oraz R*.

Skala wygląda w taki sposób:

• R* – 1 (unikat)
• R8 – 2-3
• R7 – 4-6
• R6 – 7-25
• R5 – 26-120
• R4 – 121-600
• R3 – 601-3000
• R2 – 3001-15000
• R1 – 15001-80000
• R – 80001-400000
• Brak oznaczenia – powyżej 400000

Wraz ze wzrostem cyfry przy literze R maleje ilość zachowanych monet, a to oznacza, że wartość takiej monety lub numizmatu rośnie. Jednak należy pamiętać, że skala jest tylko przybliżoną rzadkością monet, dlatego też nie należy jej traktować jako wyrocznię, która daje rzeczywiste i potwierdzone w pełni fakty. Skala wykorzystywana jest przez numizmatyków w celu określenia rzadkości i wyceny monet pochodzących ze starego mennictwa. W określaniu rzadkości brane są pod uwagę ilości monet zachowanych i w jakiejś formie dostępnych np. muzea oraz prywatne kolekcje. Skala bardzo często jest wykorzystywana współcześnie, jednak najczęściej wykorzystywana jest w katalogach Kopickiego. Skala rzadkości pomaga w poprawnej wycenie monet.

Fotografia:

• Unsplash

Źródła:

• https://goldco.pl/blog/skala-rzadkosci-monet-wedlug-czapskiego/
• https://www.nbportal.pl/wiedza/numizmatyka/vademecum-kolekcjonera/stan-zachowania/stopnie-rzadkosci 

Zapisz się do newslettera i zyskaj darmową dostawę!
https://numizmatyczny.com/newsletter